Even stilstaan.

We worden de laatste dagen wel heel sterk geconfronteerd met mensen die totaal onverwacht en "veel te vroeg" overlijden.
Heel bijzonder hoe iemand als Yasmine, iemand die ik toch niet ken, ook bij mij iets raakt. Ik was niet echt een fan van haar, maar toch. Alsof een stukje weggenomen wordt.
Heel opvallend ook hoe zelfdoding nog schoorvoetend naar voor wordt gebracht. Indien het over een moord gaat, een hartaanval, wordt de doodsoorzaak onmiddellijk vermeld. Bij Yasmine werd in eerste instantie de doodsoorzaak verzwegen. Zelfdoding is nog omhuld met schaamte, schuld en onbegrip. In België zijn er 7 zelfdodingen per dag en 100 pogingen. (Bron : Knack)
Misschien kan het overlijden van Yasmine bijdragen aan het meer bespreekbaar maken van deze toch wel zeer vaak voorkomende doodsoorzaak.

Miracles do happen !

"Vraag en het wordt gegeven"... is het dan écht zo eenvoudig ? Alles liep zoals ik het in mijn wens uitdrukte : gisterenmorgen stond ik op, logde ik in en bleek alles vanzelf opgelost te zijn...
Bij deze de nieuwe website van ETAKA... nu nog met reclame, maar daar doen we nog iets aan. Deze van transformational breathing.be is nog in opstartfase.

GVD !

Er zijn zo van die dagen dat het allemaal wel genoeg is geweest. De afgelopen dagen ben ik vol enthousiasme beginnen schilderen aan wat mijn ademkamer moet worden. Deze morgen om 6.00 uur wakker geworden. En jawel, het loont. Daarnet heb ik nog tijd gehad om twee websites te maken. En jawel, ik was fier op mijn werk. Heel fier. Tot het moment dat ik op een knop druk, en alles, maar dan ook alles verdwenen is. Als het niet zooo erg was geweest, dan had ik eens luid geroepen en gevloekt, maar zelfs dat heeft nu geen zin meer. Alleen maar hopen dat er op één of andere manier alles terug samenkomt en ik morgen bij het opstaan, de computer kan inloggen op de websites die ik maakte

Economie versus Gezondheid

Ook voor u was het hoogst waarschijnlijk "stemdag". Het heeft me de afgelopen dagen aan het denken gezet. Hoe wil ik dat de wereld eruit ziet in de toekomst. Of eerder, hoe zou de wereld eruit zien in de toekomst als ze leefbaar is voor onze kinderen ?Is het nuttig dat de economische crisis zo snel mogelijk opgelost wordt en we terug met z'n allen zo snel mogelijk gaan consumeren en de draad opnemen van hoe we bezig waren voor de crisis ? Of ben je ook van mening dat deze "wake up call" een mijlpaal kan worden in een nieuwe manier van leven ?
Ik stelde volgende vragen ...
Hoe ziet de wereld eruit als iedereen full time werk zou hebben ? Als we met z'n allen nog meer produceren, consumeren en afval maken ? Hoe ziet de wereld er dan binnen 10 jaar uit ?
Hoe erg zou het zijn als het laatste nieuwe model GSM een jaar later op de markt zou komen ? Hoe zou het zijn als we onze computers iets langer zouden kunnen gebruiken voor hij als oud bestempeld wordt ? Welke gevolgen zou het hebben voor de dokters en ziekenhuizen als we allen minder stress zouden ervaren ?
Hoe zou het zijn om te leven in een wereld waar energie enkel op duurzame manier gewonnen wordt en zo voor velen goedkoop beschikbaar wordt. Welke gevolgen zou het hebben als we allen een stuk minder gaan werken ?

Ik begrijp niet goed dat politiekers niet verder willen kijken dan het woord crisis. De geneesmiddelenindustrie draait op volle toeren door stress-gerelateerde medicatie : slaapmiddelen, anti depressiva. Het aantal zelfmoorden blijft alarmerend hoog... veel hoger dan de doden van de Mexicaanse griep. En toch blijft het de prioriteit om de economie terug zo snel mogelijk te laten draaien. Ten voordele van die minderheid die er voordeel uit haalt....

Het waren zo een paar gedachten die opkwamen naar aanleiding van de verkiezingen.

Home

Terwijl de politiekers zich op dit moment vooral bekommeren om het binnenhalen van stemmen stemmen én de economische crisis, komen er vanuit andere bevolkingslagen mooie initiatieven die vooral inspirerend werken. Zo is er de film "home" die gratis te bekijken is op 5 juni. Het wordt een prent die de schoonheid van de aarde in kaart brengt. Volgens wetenschappers hebben we 10 jaar de tijd om het tij te keren. Maken we van de wereld een plek die onbewoonbaar wordt voor onze kinderen ? Of maken we de keuze om het nodige te doen om de planeet te herstellen in een tuin van Eden ?

hocus focus pas

Zou het kunnen, dat we door al de generaties heen een verkeerde toverspreuk gebruikten in onze sprookjes. "Hocus... Pocus...Pas", het slaat eerlijk gezegd op niet veel hé ! Maar als we de Pocus nu eens zouden kunnen vervangen door Focus, dan zit er al wat meer waarheid in deze formule.
De focus gaat over het richten van aandacht op dat wat je graag wil bereiken. Je kan het vergelijken met het instellen van je GPS. Je stelt je eindbestemming in, en je begint te rijden. Telkens je van richting moet veranderen, krijg je een instructie.
Dat kan gaan van gevoel van weerstand dat jouw aandacht vraagt, een confrontatie die je nog dichter bij jezelf brengt, een vertraging als je dreigt te snel te gaan...
Elke dag opnieuw krijg je die dingen op je pad die de weg zijn naar waar jouw focus op gericht is.
Zorg er dus in eerste instantie voor dat je aandacht gericht is op wat je graag wil bereiken, waar je naartoe wil. Naar win-win, naar gezondheid, naar beterschap, naar kracht.. Als je de coördinaten ingeeft van waar je van weg wil, dan zal de GPS jouw naar die bestemming sturen !
Waar stel jij vandaag jouw GPS op in ?

verlangen en synchronisiteit

Ik hou van de magie in het leven... Daar waar het leven me een knipoogt geeft door net die dingen aan te reiken waarvan ik eerder dacht dat ik het wel heel leuk zou vinden om ze te hebben of te ervaren. Het zijn van die bijzondere momenten die ervoor zorgen dat verwondering blijft. En ze gebeuren, die kleine wonderen die voor mij minder en minder toevallig worden, maar blijkbaar wel aan een bepaalde wet gehoorzamen. Een energetische wet, dat je aantrekt wat je in je hart draagt. Het vraagt somt geduld en vooral openheid om situaties die je zogezegd "overkomen" vanuit dit positieve standpunt te zien. Meer en meer zie ik dat dat waar ik vroeger boos om was, dat wat me van streek bracht, achteraf een geschenk was. Alleen, ik was zo druk bezig mezelf te beklagen, dat ik niet doorhad dat ik een deftig cadeau kreeg. Die ene keer toen de auto gestolen werd en ik hierdoor de auto die ik als mijn droomauto had omschreven, tweedehands bij mijn eigen garagist kon kopen. Eens de beslissing genomen, werd mijn auto in goede staat teruggevonden. Die keer dat ik zo boos was op iemand en vanuit die boosheid niet kon zien dat het alternatief dat geboden werd, net de oplossing was die ik nodig had. Meer en meer, als iets me overkomt dat me uit balans brengt, stel ik mij nu de vraag : "wat heb ik gevraagd, wat heb ik nodig ? En hoe is dat wat me overkomt, hierin een stukje van de puzzel?
Ik weet dat in tijden van crisis, dit niet altijd een evidente keuze is. We hebben allemaal de neiging om ons vast te klampen aan wat we kennen, aan wat ons zekerheid geeft. Het doet me denken aan die ene keer dat ik iemand van mijn medewerkers moest meedelen dat ze haar job maar deeltijds meer kon uitvoeren. Terwijl ze eerst helemaal van de kaart was, vroeg ik haar wat haar droomjob zou zijn. Ze vertelde me dat ze een opleiding voetverzorging had gevolgd en eigenlijk wel graag zelfstandig wou beginnen. Plots zag ze deze situatie als een opportuniteit om haar droom te verwezenlijken. Een paar weken later vertelde ze mij dat een voetverzorgster uit haar buurt op rust ging en ze al haar patiënten kon overnemen. Ze bedankte me nog eens voor het gesprek dat we hadden gehad.
Verlangen is een krachtige en creatieve energie ! Als het inderdaad zo is, dat 50% van de mensen (volgens R. Benninga) een werk heeft dat die niet graag doet, dan is deze crisis een bijzondere opportuniteit om het roer in handen te nemen en te durven gaan voor wat je diep vanbinnen écht wil !