ademen houdt je uit het drama

De afgelopen weken waren hier heel intensief. Anderhalve week geleden werden we geconfronteerd met een intense en emotioneel zwaar voorval. Het huis van de buren vatte vroeg in de ochtend vuur. De baby van 6 maand werd gered, het broertje van 2jaar bleef in de brand. De vader en moeder hadden het zwaar te verduren. Samen met de kinderen was ik de eerste die dit hele gebeuren opving. Er bleef maar één zin door mijn hoofd spoken : "Ademen Griet, blijven ademen naar de buik". En terwijl ik dat deed, kon ik helemaal bij mezelf blijven en er zijn voor mijn kinderen en de buren. Achteraf merkte ik wel dat ik ook wel wat onveiligheid te pakken had. Ik ben en blijf mens van vlees en bloed. Maar ik weet ook hoe ik vroeger helemaal mee in het drama zou opgegaan zijn, terwijl ik nu de kracht heb om anderen te helpen met de verwerking.

seminar week

Ondertussen zijn we al weer een paar weken verder. Vorige week was er een seminar week in Baarlo waar ik samen met een paar fijne collega's aan de slag kon als ademcoach. Het was een heel intense week waarbij we allemaal op één of andere manier geraakt werden. Het is en blijft bijzonder om de kracht van de ademhaling te blijven ervaren en mensen een stuk rijker naar huis te zien gaan.
En natuurlijk voelt het super om daar een deeltje van te mogen zijn.

Validation

crash

Eindelijk, de computer staat er terug, na de tweede crach in korte tijd. Het was verdorie heel hard zoeken naar bestanden die een andere plek gekregen hadden.
Dank je wel aan iedereen die ter hulp schoot op één of andere manier. En wat is het jammer, dat computers "nog" niet kunnen ademen. Iets wat Erik (mijn TB ademcoach collega) kon beamen.
Alvast blij dat ik terug ben en voluit kan schrijven over mijn adempassie. Oh ja, en voor wie graag de flyer wil zien over de info-avond : Bij deze