donderdag 26 februari 2009
ademen houdt je uit het drama
De afgelopen weken waren hier heel intensief. Anderhalve week geleden werden we geconfronteerd met een intense en emotioneel zwaar voorval. Het huis van de buren vatte vroeg in de ochtend vuur. De baby van 6 maand werd gered, het broertje van 2jaar bleef in de brand. De vader en moeder hadden het zwaar te verduren. Samen met de kinderen was ik de eerste die dit hele gebeuren opving. Er bleef maar één zin door mijn hoofd spoken : "Ademen Griet, blijven ademen naar de buik". En terwijl ik dat deed, kon ik helemaal bij mezelf blijven en er zijn voor mijn kinderen en de buren. Achteraf merkte ik wel dat ik ook wel wat onveiligheid te pakken had. Ik ben en blijf mens van vlees en bloed. Maar ik weet ook hoe ik vroeger helemaal mee in het drama zou opgegaan zijn, terwijl ik nu de kracht heb om anderen te helpen met de verwerking.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten