Moederdag

Gisteren was het moederdag. Een dag waar alle moeders in de bloemetjes gezet worden. De band tussen moeder en kind is heel bijzonder en niet altijd even eenvoudig. Waarschijnlijk zal het dan ook geen toeval geweest zijn, dat ik vandaag in de praktijk verschillende mensen kreeg waarbij onopgeloste pijn in verband met de moeder naar boven kwam. Of je het nu wil of niet, dergelijke dagen activeren toch wel het één en ander. Vanuit "familieopstellingen" heb ik me laten vertellen dat eens de kinderen 23 zijn, de ouders alles gegeven hebben wat ze konden geven. Daarna is het aan het kind om dat wat ze nog nodig hebben, op andere plekken te gaan halen, gaan leren. Ofwel bij zichzelf (innerlijke hulpbron) ofwel bij een ander (externe hulpbron). Heel dikwijls worden ouders nog (onbewust) geclaimd. Bijzonder is ook te zien, dat heel wat kinderen een pakketje verdriet of zorgen van één van de ouders bij zich dragen. En eens bewust hiervan, het ook niet altijd even makkelijk is om het terug te geven. Het toont de loyaliteit van kinderen. Doorheen de generaties worden zo zelfde patronen in stand gehouden, tot iemand zegt : "Stop" ik kies ervoor om dit niet langer te dragen en door te geven aan mijn kinderen. Een moedige beslissing dat mooi geschenk is voor de kinderen van de volgende generaties.